Hoornvliesaandoeningen (keratoconus)

Het hoornvlies (cornea) is een soort venster aan de voorkant van het oog. In een normaal oog is het hoornvlies doorzichtig, bolvormig en glad. Het licht valt hierdoor het oog binnen, passeert door de lens en wordt samengebracht op een punt achteraan het netvlies, bij de gele vlek. Hier wordt door de oogzenuw een signaal gestuurd naar de hersenen waardoor we kunnen zien. Wanneer het hoornvlies vervormd is door een ziekte, wordt de lichtinval op het netvlies verstoord. Dit heeft dan ook gevolgen voor het zicht door dat oog.

Kegelvorming van het hoornvlies

Bij keratoconus heeft het hoornvlies geen mooie bolvorm, maar puilt het naar voren uit in de vorm van een kegel. Ook kan het iets naar onderen uitzakken. De kegelvorming treedt bijna altijd in beide ogen op, maar soms is het bij het ene oog erger dan bij het andere oog. Keratoconus is een aangeboren verzwakking van het hoornvlies, de kegelvorming komt meestal tijdens of na de puberteit tot uiting. Het is een progressieve aandoening, maar ze stabiliseert zich meestal rond de leeftijd van 40-45 jaar.

Keratoconus is bij minder dan 10 procent van de patiënten erfelijk. Meestal zijn er dus geen andere familieleden met deze aandoening bekend.