Glaucoom

Glaucoom is een aandoening waarbij de vezels van de oogzenuw kapotgaan. Hierdoor wordt het gezichtsvermogen geleidelijk aangetast. Kapotte zenuwvezels kunnen niet worden vervangen. Eenmaal opgelopen schade aan het gezichtsvermogen is dan ook niet meer te herstellen.

Glaucoom is over het algemeen een ziekte van beide ogen, hoewel het ene oog duidelijk meer of eerder last kan hebben dan het andere. Vooral op oudere leeftijd komt de sluipende, chronische vorm van glaucoom vaak voor.

Oorzaak glaucoom

Een verhoogde oogdruk is vaak de oorzaak van glaucoom. Die druk ontstaat door een verstoord evenwicht tussen de aanmaak van oogvocht (kamerwater) en de afvoer daarvan. Dit kamerwater is anders dan het traanvocht aan de buitenzijde van het oog. Bij de meest voorkomende vorm van glaucoom belemmert een vernauwing in de afvoerkanaaltjes de afvoer van het kamerwater. Daardoor loopt de oogdruk op en worden de vezels in de oogzenuw beschadigd.

Mogelijk erfelijk

Bij een normale-druk (normal pressure) glaucoom is er schade aan de oogzenuw zonder duidelijke oorzaak. Mogelijk spelen stoornissen in de doorbloeding van het oog een rol. Daarnaast kan glaucoom erfelijk zijn. Let daarom op als familieleden (ouders, broers en/of zussen) glaucoom hebben. Andere risicofactoren zijn hart- en vaatziekten, bijziendheid en suikerziekte. Glaucoom komt bovendien vaker voor bij mensen van Afrikaanse origine.