Onderzoeken

Om vast te stellen of u beroerte heeft, doen we mogelijk (een van) de volgende onderzoeken:

CT-scan van de hersenen

Bij opname krijgt in principe elke beroertepatiënt een CT-scan van de hersenen: deze scan gebeurt door middel van een lage dosis röntgenstralen en is meestal een van de eerste onderzoeken. Met een CT-scan zien we snel of het gaat om een bloeding, een infarct of een andere aandoening in de hersenen.

Aanvullend: CT-angiografie van de hersenen

Soms wordt een CT-scan aangevuld met een CT-angiografie van de hersenen. Hierbij spuiten we contraststof in, zodat we op een scan zien of de bloedvaten in de hersenen open of verstopt zijn. Bij een bloeding kunnen we zo bloedvatmalformaties (aneurysmata) opsporen.

Aanvullend: MR hersenen

Deze scan toont meer details van de beroerte: of en waar recent zuurstoftekort in de hersenen was. De scan geeft ook een beeld van de bloedvaten in de hersenen. Het patroon en de uitgebreidheid van de letsels geeft bovendien een idee over de oorzaak van de beroerte en de herstelkans. Het onderzoek gebruikt geen röntgenstralen, maar een sterke magneet en radiogolven om beelden te maken. Het duurt ongeveer 30 minuten en is niet pijnlijk. Wel hoort u een licht hinderlijk, kloppend geluid. Als u aan claustrofobie of engtevrees lijdt, vraag dan de verpleegkundige of arts van de afdeling vooraf om een slaapmiddel. Draagt u een pacemaker? Dan is een MR-onderzoek in ons ziekenhuis niet mogelijk; onze scan is te krachtig. Soms kan de MR hersenen elders, maar een CT-scan kan ook al voldoende details tonen.

En verder:

Echocardiografie

Een echocardiografie of echo van het hart (ECG) toont vormafwijkingen van het hart. Deze kunnen de oorzaak zijn van klonters in de hersenen. Dit onderzoek gebeurt via een geluidsonde op de borstkas (transthoracaal). Bij sommige patiënten doen we de echografie via de slokdarm (transoesofagaal). Doordat de sonde zo dichter bij het hart komt, geeft dit een preciezer beeld. Dit onderzoek duurt ongeveer 30 minuten. Het onderzoek via de slokdarmsonde is mogelijk wat onaangenaam, maar niet pijnlijk.

Halsbloedvatenonderzoek

De toestand van de halsbloedvaten wordt onderzocht met MR, CT-angiografie of met duplex. Een duplex halsvatenonderzoek toont met behulp van geluidsgolven de doorgankelijkheid en afwijkingen van de vaatwand aan. Het onderzoek gebeurt met een geluidsonde en gel op de huid en is pijnloos. Het duurt ongeveer 25 minuten. Eventueel vullen we het onderzoek aan met een MR of CT-angiografie van de halsvaten, waarbij we u contraststof toedienen.

Holteronderzoek

Soms krijgt u een aanvullend Holteronderzoek, waarbij u rondloopt met een apparaat dat uw hartritme voortdurend opneemt. Dit kan gedurende 24 uur of soms zelfs 7 dagen, want hoe meer we meten, hoe meer we weten.

Ritmemonitoring

Naast de halsbloedvaten kan ook het hart een bron van klonters zijn. Ritmemonitoring is dan ook een belangrijk onderdeel van de observatie. Dit gebeurt al in de eenheid voor beroertezorg, waar ECG-electroden het hartritme permanent volgen.

Transcraniële duplex (TCD)

Een echo-onderzoek van de bloedvaten van de hersenen. Met een geluidsonde op de slaap of ter hoogte van het achterhoofd controleert de neuroloog snel en zo vaak als nodig de toestand van een bloedvat in uw hersenen. Bij een hersenvliesbloeding kunnen we zo ook vaatspasmen aantonen.

Neurofysiologische technieken

Het effect van de beroerte op de werking van de hersenen beoordelen we met neurofysiologische technieken (EEG, MEP, SSEP). Deze gegevens helpen ons een voorzichtige voorspelling te maken over de vooruitzichten na een beroerte.

Zeldzame onderzoeken

Op basis van resultaten van eerder onderzoek, het verhaal of klachten van de patiënt, kunnen we andere onderzoeken inzetten, bijvoorbeeld een uitgebreider bloedonderzoek, een lumbale punctie (ruggenprik) of het inplanten van een toestelletje dat constant het hartritme controleert.