Basic data
| Activiteitencentrum | Sint-Jan |
| Database | Moleculaire microbiologie |
| Groep | Virale DNA/RNA detectie |
| Code | 55043 |
| Verzending | Ja |
Detail data
| Lichaamsmateriaal voorkeur | serum/plasma, urine |
| Lichaamsmateriaal toegelaten | sperma, CSV, vruchtwater |
| Recipient voorkeur | serum geltube of EDTA-plasma; urinetube (U3) |
| Recipient toegelaten | Vocht of weefsel in steriel recipiënt (CSV, VW) |
| Mininum vereiste volume | Serum/plasma (1 ml), lumbaal vocht (350 µl), urine (≥ 5 ml), sperma (≥ 2 ml). |
| Analysevolume | zie hierboven |
| Speciale afname condities | PCR op serum/lumbaal vocht wordt enkel uitgevoerd bij patiënten waarvan het staal maximum 3-5 dagen na het begin van de koorts is genomen. Het virus is waarschijnlijk langer detecteerbaar in urine (± 15 dagen) en sperma. Staal na afname onmiddellijk naar het labo brengen, of bewaren op 2-8°C alvorens transport. Opgelet: bijaanvragen op bloed zijn enkel en alleen toegelaten indien er serum in de serotheek zit (correcte pre-analytische fase ondergaan), en niet op potentieel gecontamineerd EDTA-plasma. Specifieke instructies voor urine/sperma: Urine onmiddellijk bewaren bij 4°C. Indien transport niet binnen 24 uur kan gebeuren, moet urine bij -20°C bewaard en zo ook verzonden worden. Sperma bewaren op 4°C en zo snel mogelijk versturen. Indien transport niet binnen 24 uur kan gebeuren, het sperma 30 min. op kamertemperatuur laten staan tot het vervloeit en het staal vervolgens invriezen en bij -20°C verzenden. |
| Bewaarcondities en voorbehandeling | Koelkast |
| Acceptatiecriteria staalontvangst | Correct en onbeschadigd recipiënt met duidelijke identificatiegegevens. |
| Acceptatiecriteria bijaanvraag | Indien het monster een correcte pre-analytische fase doorliep en veilig bewaard zit (zie bewaarcondities), is dit toegelaten. |
| Transport voorwaarden | Staal 24 uur bewaren bij 2-8°C, langer bij < -18°C. |
| Analyse frequentie | 1x/week |
| Antwoordtijd | 7d |
| 24/24uur | Neen |
| Antwoordtijd indien dringend | NVT |
| Verantwoordelijk klinisch bioloog | dr. Marijke Reynders |
| Uitvoerende laboratoriumdienst/afdeling | Dienst Laboratoriumgeneeskunde; Operationele Eenheid Moleculaire Biologie; Werkpost Moleculaire Biologie - Microbiologie |
| Techniek/methode | Realtime-PCR |
| Eenheid of kwalitatief | Kwalitatief |
| Referentie waarden | Afwezigheid van zikavirus RNA detectie. |
| Interpretatie | Zikavirus is een emerging, arthopod-borne arbovirus dat voor het eerst geïsoleerd werd in Oeganda uit een Rhesusaapje in 1947. Het is een geënveloppeerd, single-stranded (+) RNA virus van de familie Flaviviridae. Zoals meerdere leden van deze familie wordt zika overgebracht via muggen, waarvan de gelekoortsmug of denguemug, de Aedes aegypti, de belangrijkste vector is. Sinds 2015 is het virus officieel endemisch in Zuid-Amerika, meer bepaald Brazilië, waar sinds dan grote aantallen verdachte gevallen gerapporteerd werden. Actueel zijn er wereldwijd tal van endemische zones gerapporteerd, o.a. in Polynesië, Vietnam, Centraal-Afrika. Mensen die besmet raken met het zikavirus krijgen niet altijd de ziekteverschijnselen. Ongeveer 1 op de 5 mensen krijgt klachten, 80% blijft asymptomatisch. Symptomen van zikakoorts ontstaan meestal 3 tot 12 dagen na een beet van een besmette mug. De meeste mensen herstellen binnen een week zonder ernstige problemen. Koorts (vaak subfebrilitas), virale conjunctivitis, rash en arthralgia, mogelijk samengaand met een ILI, anorexie, braken en diarree, en hoofdpijn, zijn de voornaamste symptomen van een zikavirus infectie die hoofdzakelijk mild en zelf limiterend is. Tijdens uitbraken zijn de volgende complicaties beschreven: • Het syndroom van Guillain-Barré post-infectie. • Wetenschappers zijn het er inmiddels over eens dat er een causaal verband is tussen afwijkingen bij het ongeboren kind en besmetting met het zikavirus tijdens de zwangerschap. Frequent ziet men extreme microcefalie bij het ongeboren kind. Daar zika-, dengue- en chikungunyavirussen endemisch zijn in dezelfde geografische regio en daarenboven gelijkaardige symptomen veroorzaken, is een definitieve identificatie van het etiologisch agens enkel mogelijk via laboratoriumtesten. Zikavirus detectie d.m.v. realtime RT-PCR op bloed moet vroeg (binnen 5 dagen) na het optreden van de ziekteverschijnselen uitgevoerd worden.Dus: PCR op serum/lumbaal vocht wordt enkel uitgevoerd bij patiënten waarvan het staal maximum 3-5 dagen na het begin van de koorts is genomen. Het virus is waarschijnlijk langer detecteerbaar in urine (± 15 dagen) en sperma. Antistofopsporing is van nut ten vroegste vanaf 7 à 10 dagen na de onset van symptomen, maar jammer genoeg hebben deze assays veel last van kruisreactie met antistoffen van andere nauw verwante flavivirussen. |
| Accreditatie | Ja, voor serum/urine ISO 15189, Belac 147-MED |
| Aanvraagformulier | AFAZFAB00007 Infectieuze serologie, moleculaire microbiologie en antivirale middelen + specifiek Aanvraagformulier ITG: Vermeld land van herkomst, datum start symptomen en datum staalafname |
| RIZIV nr | NVT |
| B-waarde | 25 euro ten laste van patiënt |
| Zoektermen | Zika |
| Versiedatum | 13/12/2022 |
